“ Heady and psychedelic explosion of high-energy, guitar-centric blues-rock… “

Noorwegen is een land in Scandinavië met meerdere interessante, maar spijtig genoeg hier wat minder bekende muzikanten. Ik noem -om de link te kunnen leggen met de man die het onderwerp is van deze recensie- uit de hoofdstad Oslo Knut Reiersrud (Clouberry Cream), een fenomenaal bluesgitarist die al vaak heeft samengewerkt met andere Noorse muzikanten. Dit zijn de orgelist Iver Kleive, jazzmuzikant en componist Bjørn Klakegg, bassist Johny Aasgaard, zanger/gitarist Vidar Busk, gitarist Erik Harstad, de blues rocker Amund Maarud (The Grand) én -we zijn bij wie we moeten zijn- een veteraan uit de Noorse scene, de intrigerende gitarist, zanger, componist en muziekproducent Berdon Kirksaether.

Berdon Kirksaether begon op zijn vijftiende gitaar te spelen, nadat hij erg onder de indruk was van een oudere neef, die samen met enkele vrienden op een zomerse dag, op een avond, voor zijn familie was komen spelen. De drie akoestische gitaren, de zang en de harmonieën die hij toen hoorde, zijn Berdon altijd bijgebleven. Ook zijn ouders hebben hem muzikaal beïnvloed. Zijn moeder zong en speelde piano en zijn vader was een die-heart-Johnny Cash-fan. Een nicht van hem had een taperecorder en nam altijd de laatste nieuwe songs op van radio Luxemburg, die nog vanop een boot uitzonden. Zo kon Berdon kennis maken met de Engelse bands uit de jaren ’60. Zijn eerste gitaar was een (vreselijke) Suzuki gitaar, met nylon snaren. Op zijn zestiende kocht hij zijn eerste elektrische Eko gitaar. Een jaar later krijgt hij van zijn tante een echte Fender Strat, die uit de States kwam. Het was dezelfde gitaar waarop Jimi Hendrix en Ritchie Blackmore van Deep Purple speelden… 

Buiten zijn werk als singer-songwriter, is Berdon in de voorbije 25 jaren, met diverse muziekgenres als pop, akoestische muziek, jazz, rap, Latin, blues, roots en rock bezig geweest. Zijn periode met CIA was belangrijk. CIA was een Noorse blues/R&B band die in 1989 opgericht is en, die in 1993 hun éérste album ‘Ah Yeah’ en in 1996 ‘Sometimes It’s Wrong’ uitbrachten. ‘Ah Yeah’ was het éérste album dat opgenomen werd bij Kirksaether’s in 1993 opgerichte label, Roller Records. De line-up van de CIA-band was Roy Hanssen & Per Eriksen (drums), Stein Tumert (bass), Berdon Kirksaether (zang, gitaar) en Jonny Aasgaard (zang, gitaar). De band nam meestal originele nummers op, die door Kirksaether en Jonny Aasgaard geschreven zijn. CIA trad al op tijdens het gerenommeerde Notodden Blues Festival, het grootste Europees blues festival.

Als duo met Gjermund Andresen reist Berdon in de wereld van de Zweeds/Nederlandse singer-songwriter Cornelis Vreeswikj rond. Ze brachten als duo twee albums uit: in 2008 ‘Visan I Vinden’ (“Song In The Wind”), een hulde aan Vreeswijk en in 2009 ‘Emigration’.

Met The Twang Bar Kings bracht Berdon Kirksaether drie van de vier stichtende muzikanten van CIA terug bij elkaar. Per Eriksen en Stein Tumert brengen de energie en grooves terug, die deze band in de jaren ’90 in Noorwegen zo populair maakte. The Ground is als band de uitzondering op de regel. Hun muzikale motieven zijn rock en blues uit de jaren ’60, maar dan in een eigen verpakking. Berdon is ook de singer-songwriter en gitarist van het trio, met Per Eriksen als drummer & Erik Gabrielsen als bassist. Voor de volledigheid voeg ik hier ook nog zijn samenwerking met Compañeros toe, met wie hij recent ‘They Came on The Western Wind, Volume 1’ uitbracht.

Zijn kleine onafhankelijk en in 2008, na een slaapperiode van elf jaren, “gereanimeerd” label Roller Records, wil ook aan jonge bands een kans geven. Berdon is zo de stuwende kracht achter de jonge Noorse band Groovy Company en SunHill.

In 2015 bracht Berdon Kirksaether met The Twang Bar Kings (en met de éérste CIA drummer Roy Hanssen) de EP ‘The Voodoo Sessions/Live Down Under’ uit. De album line-up bestond naast Kirksaether (gitaar, zang) uit Erik Gabrielsen (gitaar, zang), Roy Hanssen (drums, zang) en Stein Tumert (bas, zang). Voor de vier-track EP namen ze drie originele nummers live op tijdens een optreden in de Down Under in Mjøndalen, bij Oslo.

“Spennende elektrisk blues og bluesrock…”

Het was dan even wachten, want pas in 2018 brachten Berdon Kirksaether & The Twang Bar Kings de opvolger, ‘Under the Seven Skies of Time’ uit. Het is een album met elf tracks, met tien originele nummers en één live, de Jimi Hendrix’ cover, “Are You Experienced”.

De titelsong is al direct de opener. Het nummer, volledig in psychedelische Jimi Hendrix’ stijl, valt op door de snijdende gitaren en de baslijn. De “Clint Eastwood Movies” is één van de “lange” nummers, dat voor een deel zijn inspiratie vond in het gitaarwerk van gitarist Randy California (1951-1997), de frontman van rockband Spirit. Het donkere melancholische nummer heeft daarnaast een rockende groove, een zeker Snowy White-gevoel en een lange arm richting het Pink Floyd. Het space gevoel ontwikkelt zich daarna nog meer op “When the Moon Is on the Rise” en “Can't Get You off My Mind”, waarbij het herkenbare van andere rockbands je opnieuw overmant. De woestijn psychedelische rock van Calexico hangt in de achtergrond over “East of the River” en de band gaat opnieuw meer in de richting van Jimi Hendrix op “That's the Way”, maar wordt heel bluesy op het langzame “Say You Will”. Even voel je hier Peter Green en/of Robben Ford om de hoek komen. Met “Some Kind of Voodoo” neigt alles dan richting Dr. John. De New Orléans’ getinte blues groove dobbert op een primitieve en groovy basis, die Kirksaether en zijn Twang Bar Kings mooi in balans weten te houden. Er blijven dan nog het funky, sfeervolle “All I Need” en “You've Put a Spell on Me”, een nummer dat net zo psychedelisch en opwindend is als dat waarmee het album begon.

Op hun nieuwe album ‘Under the Seven Skies of Time’ is het duidelijk dat Berdon Kirksaether & the Bar Kings geinspireerd zijn geweest door alles van Pink Floyd, Jimi Hendrix tot Ry Cooder. Deze sublieme mix van stijlen en sferen spelen, is slechts voor enkele getalenteerden weggelegd.

“On their new album ‘Under the Seven Skies of Time’ it’s clear that Berdon Kirksaether & the Twang Bar Kings have been inspired by all kind of rock and blues. Playing this sublime mix of styles and atmospheres, is reserved for only the talented few...“ (ESC for Rootstime.be)

“På deres nye album ‘Under the Seven Skies of Time’ er det tydelig at Berdon Kirksaether & the Twang Bar Kings har blitt inspirert av all slags rock og blues. Å spille denne sublime blandingen av stiler og atmosfærer, er forbeholdt bare de talentfulle få...“ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list: 01. Under the Seven Skies of Time – 02. Clint Eastwood Movies – 03. When the Moon Is on the Rise – 04. Can't Get You off My Mind – 05. Are You Experienced (Live)        [Jimi Hendrix] - 06. East of the River – 07. That's the Way – 08. Say You Will – 09. Some Kind of Voodoo – 10. All I Need – 11. You've Put a Spell on Me / Words/music © 2018 by: Berdon Kirksaether, except (5) - Produced by: Berdon Kirksaether | Album line-up: Berdon Kirksaether: guitars, vocs / Erik Gabrielsen: guitar, vocs / Stein Tumert: bass, vocals / Roy Hanssen: drums, vocs & Guest: Per Eriksen: drums

Discography Berdon Kirksaether & the Twang Bar Kings: Under the Seven Skies of Time [2018] | The Voodoo Sessions / Live Down Under (EP) [2015] | Latenighters Under a Fool Moon [2013] | Blues  [2011] || Berdon Kirksaether: X [2019] | Sketches Vol. 2 [2015] | Sketches Vol. 1 [2015] | Ray of Light [2010] || Gjermund Andresen & Berdon Kirksaether: Emigration [2009] | Visan I Vinden [2008] || Discography CIA Band: Sometimes It’s Wrong [1996] | Ah Yeah [1993] || w/Compañeros: They Came on The Western Wind, Volume 1 (EP) [2020] ||